کد مطلب:162512 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148
محیط قمی
میرزا محمد قمی متخلص به «محیط» ملقب به «شمس الفصحا» از شاعران اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری است. وی در شهر قم متولد شد. تحصیلات خود را در رشته ی علوم عقلی و نقلی در قم و اصفهان به پایان رسانید. سپس به تهران آمد و پس از یك چند به جانشینی پدر و برادر خویش كه زندگی را بدرود گفته بودند، در دستگاه دوستعلی خان معیرالممالك كه در شمار وزیران و مقربان حكومت قاجاریه بود به كار تعلیم دوست محمدخان فرزند وی گماشته شد. به علاوه در انجمن شاعران شركت می كرد و اشعار خود را می خواند. مرگش به سال 1317 ه.ق. اتفاق افتاد و در مزار شیخان قم به خاك سپرده شد. پس از او میرزا حیدر علی ثریا مشهور به «مجدالادبا» كه پدر همسر محیط قمی بود، دیوان او را گردآوری و تدوین كرد. این دیوان در سال 1362 خورشیدی در تهران چاپ و منتشر شده است. [1]
صبر تو فزون ز ممكنات است حسین
خون از عطشت دل فرات است حسین
در عرصه ی كربلا به مهر شه عشق
كاری كردی كه عقل مات است حسین
صبر تو فزون ز ممكنات است حسین
خون از عطشت دل فرات است حسین
در عرصه ی كربلا به مهر شه عشق
كاری كردی كه عقل مات است حسین
[1] خلاصه از فرهنگ شاعران زبان پارسي.